Bereken je KLOUT !

Bon, nu ben ik al enkele weken actief op  Twitter  (@Actuaman) en nu ik het twitteren zo wat onder de knie heb, vraagt een mens zich af ‘Hoe goed doe ik het eigenlijk?’. Ik besteed namelijk wel wat tijd aan dit nieuwe medium, maar is de medemens wel iets met mijn tweets? Betekent datgene wat ik zeg eigenlijk wel iets of vinden de anderen het maar geklets? Heb ik, jaja het is wel een zwaar woord hoor, INVLOED op Twitter?

Of anderen iets aan je tweets hebben, kan je natuurlijk zelf al deels nagaan. Krijg je @mentions-berichten ? (ja hoor, dat gebeurt), worden je tweets geretweet ? (tuurlijk, maar nog veel te weinig!) , krijg je #ff-berichten  (zelfde antwoord), stijgt je aantal followers? (we zitten momenteel op 54 volgers. Ook u kan er nog bij dus,  Actuaman was de naam!)

Het internet zou het internet niet zijn mochten er geen online tools bestaan om je eigen ‘influence-power’ te kunnen berekenen.  Klout, Peerindex, Twitter Grader, Twitalyzer, …. zij doen het voor jou ! Maar zoals de titel van dit stuk al laat vermoeden, laten we Klout eens onze activiteiten onder de loep nemen…

Nuttig is te weten met welke factoren Klout zoal rekening houdt bij het bepalen van je persoonlijke score:

‘True Reach‘ (de grootte van je publiek) : het aantal volgers dat je hebt, …

‘Amplification Probability’ (de acties die het gevolg zijn van je tweets): het aantal @mentions, aantal retweets, …

‘Network Influence’ (invloed): uniek aantal @mentioners, uniek aantal retweeters, …

Tot zover de theorie, over naar de praktijk (www.klout.com)!  Nadat we onze twitter-account hebben verbonden met deze tool vliegen de resultaten ons al snel om de oren.

Zo we behalen een klout-score van 34 (hiep hiep hoera … dat lijkt me alvast aanvaardbaar). De klout-score, zo leert de begeleidende uitleg ons,  is steeds een getal tussen 0 en 100, hoe hoger hoe sterker je invloed. Onze network influence ligt op 47/100, de amplification probability op 17/100 en onze true reach op 18.

De tool is ook nog eens zo vriendelijk om me in een categorie onder te verdelen, ik ben een EXPLORER (ja, daar kan ik wel mee leven!). Dat betekent namelijk dat (we openen de aanhalingstekens) “you actively engage in the social web, constantly trying out new ways to interact and network. You’re exploring the ecosystem and making it work for you. Your level of activity and engagement shows that “you get it”, we predict you’ll be moving up” (we sluiten de aanhalingstekens).  YES, we predict you’ll be moving up… dat heb ik onthouden !

Het leuke aan dit hele Klout-gedoe is natuurlijk dat deze score evolueert doorheen de tijd. Meer of minder followers, meer of minder @mentions, … het heeft allemaal een … euh… invloed ! 

Met Klout is het ook zo een beetje als met schoolrapporten. We vergelijken onze 'punten' graag met wat de medestudenten er van bakken.  Ook daar heeft Klout aan gedacht. Bovenaan rechts is er een zoekveld voorzien. Daar kan je je eigen scores vergelijken met andere twitteraars. Leuk om jezelf eens te vergelijken met 'twitter kings and queens' als Lady Gaga (klout-score 93) en Justin Bieber (100! ik zweer het u!). The sky is the limit, de weg is nog lang ...

De defibrilator

Het was een klein berichtje in Het Nieuwsblad; de gemeente Beernem koopt geen defibrilator http://www.nieuwsblad.be/article/detail.aspx?articleid=6F39OBPE&postcode=8730).

Met zo’n titel trek je natuurlijk direct mijn aandacht, geen defibrilator ?!

Defibrilators je ziet ze steeds meer opduiken, in grote treinstations, binnen grote kantoorgebouwen, rond sportvelden, …  De toestellen worden gebruikt om stroomstoten te geven bij een hartstilstand. Wie daar ooit mee te maken heeft, zal ongetwijfeld blij zijn dat een dergelijk toestel in de buurt is.

Maar in Beernem moeten ze er dus niet van weten. Het gemeentebestuur gaat, zo leert het artikel, niet in op het voorstel om een automatische externe defibrilator (AED) te plaatsen op het plein tussen het gemeentehuis en het plaatselijke ontmoetingscentrum. Nu ken ik de gemeente Beernem wel een beetje. Op die plaats ‘gonst’ het van de bedrijvigheid. Je vindt er ook nog de plaatselijke bibliotheek en het gemeentelijke zwembad.  Best wel wat activiteit dus. Zo’n defibrilator op die plaats, het lijkt me geen slecht idee.

Daar denkt het gemeentebestuur dus anders over. Maar daar hebben ze een goede reden voor (NIET!). Volgens schepen Janssens is de plaatsing van één AED-toestel op één plaats onrechtvaardig ten opzichte van andere plaatsen waar zo’n toestel verantwoord is, zoals bij een school of een sporthal.  Bon, dan denk je bij jezelf ‘hoe bedenken ze het?’. We plaatsen geen AED omdat dat discriminerend zou zijn voor andere plaatsen waar we er ook eentje zouden kunnen plaatsen... We doen dus liever niets, dan dat we één toestel plaatsen. Dat lijkt me nogal kort door de bocht…

Zouden we een dergelijke redenering dan ook maar niet beter doortrekken naar de flitspalen in ons land ? We plaatsen geen flitspalen omdat het plaatsen van een flitspaal op een welbepaalde plaats onrechtvaardig zou zijn ten opzichte van andere plaatsen waar zo’n toestel ook verantwoord is. Ik dacht het niet, als we de wildgroei van flitspalen langs onze Vlaamse wegen overschouwen.

Wat stelt het gemeentebestuur dan wel voor “We willen onze personeelsleden in de eerste plaats aanmoedigen om een cursus EHBO te volgen”. Schitterend idee (en ja dat meen ik)! Ik heb ooit ook zo’n cursus gevolgd en daar steek je dus echt wel iets van op. Personeelsleden stimuleren om zo’n cursus te volgen is een goede zaak, en vergeet ook zeker niet om zo’n cursus regelmatig te herhalen… Want wat je niet vaak gebruikt, durf je wel eens te vergeten.

Maar het blijft jammer dat het gemeentebestuur het ziet als een of/of – zaak in plaats van en/en. En een cursus EHBO én een defibrilator, dat was nog beter geweest.

Goed, niets is voor eeuwig… Hopelijk is deze beslissing dat ook niet…

Voor u bekeken: Het groot mediadebat

Woensdagavond 4 mei 2011 zat media-minded Vlaanderen voor de televisie. Canvas zond namelijk het 'groot mediadebat' uit. Phara de Aguirre ontving in de studio mediaminister Lieten, Sandra De Preter, Christian Van Thillo (dit kan ik je nu al vertellen: Christian Van Thillo spatte echt van het scherm, hij maakte de meeste indruk van alle gesprekspartners) en Peter Vandermeersch voor een goede babbel over de media in Vlaanderen.

Nadat de verschillende tafelgasten werden voorgesteld sneed Phara al snel de onderwerpen 'de overname van SBS', 'de relatie van de VRT met Woestijnvis' en 'de nieuwe beheersovereenkomst van de VRT' aan. Veel wijzer werden we er echter niet van. Wat werd verteld hadden we de voorbije dagen en weken al gelezen in de Vlaamse kranten. Het groot mediadebat herkauwde gewoon wat we al wisten.

Het groot mediadebat, we werden er dus niet echt warm van. Hoe meer de uitzending vorderde, hoe meer mijn aandacht ook verslapte. Maar gelukkig was er Phara nog, zij zorgde zelf voor een eenzaam hoogtepunt toen ze Van Thillo, en passant, de Vlaamse Berlusconi noemde. 'Nu ga je het krijgen', hoorde ik mezelf denken. 'Phara, Phara, Phara wat doe je nu', voegde ik er Michel Wuyts-gewijs aan toe. In mijn fantasie zag ik Van Thillo al kwaad opstaan, de studio uitbenen enkel nog gevolgd door het geluid van een dichtgesmeten studiodeur. Helaas niets van dit alles. Van Thillo leek zich even te verslikken, lachte dan even (groen) en ging gewoon verder met zijn betoog. Foei Phara, Foei !

Net voor ik besliste om de televisie dan maar helemaal uit te zetten wist Phara te vertellen dat we aan de laatste vraag gekomen waren. Gaat dat even snel, zo'n groot mediadebat. 'Hoe zien de media er uit binnen vijf à tien jaar?', bleek die laatste vraag te zijn. 'Even eindigen met een open vraag, waar iedereen gelijk heeft' moet Phara gedacht hebben. Elke gesprekspartner haalde zijn of haar glazen bol boven en verkondigde de eigen waarheid.

Besluit van dit alles ? Zo 'groot' of 'groots' was dit mediadebat allerminst. We hadden zelf nog veel meer vragen en onderwerpen kunnen bedenken die aan bod konden komen (genre: de positie van de distributeurs in Vlaanderen, de toekomst van lokale radio in Vlaanderen, de toestand van de mediaconcentratie in Vlaanderen, ...). Op dat vlak bleef ik op mijn honger zitten, helaas