maandag 24 januari 2011

34.000 maal SHAME

Gisteren trokken 34.000 Belgen door de Brusselse straten om te betogen tegen het uitblijven van een nieuwe regering. Het initiatief ontstond op Facebook maar al snel werd het opgepikt door de ‘traditionele’ media. Het protest van de modale Belg tegen de politiek malaise kreeg eindelijk een gezicht, zondag 23 januari 2010 zou de ‘man in de straat’ de politici eens duidelijk maken wat hij echt van hun geklungel vindt.
Het blijft echter afwachten of deze massabetoging ook enig effect zal hebben. Het lijkt namelijk dat het hele evenement de regeringsvorming geen stap vooruit zal helpen. De betoging mag dan wel op de sympathie rekenen van de heren en dames politici, ze lijken vooral de deelnemers niet te willen schofferen.  34.000 manifestanten betekent namelijk ook 34.000 stemmen.  Met mogelijks nieuwe verkiezingen in het achterhoofd kan men maar beter eieren leggen onder alle mogelijke stemmen.
Finaal zal deze SHAME-manifestatie wellicht niets opleveren. De Wever, Di Rupo en Van De Lanotte zullen deze week nog maar eens proberen om het hele vehikel terug in gang te krijgen. Wanneer dat niet lukt zullen we ongetwijfeld de Koning nog eens ten tonele zien verschijnen. Na enkele dagen beraad zal nog maar eens blijken dat we toch met de bestaande formule doormoeten. Enzo zal alles bij het oude blijven en zijn we weer vertrokken voor nog enkele weken van ‘willen maar niet kunnen’.
Misschien wordt het tijd dat de mannen van de Neveneffecten er zich eens mee gaan moeien. Met hun eerste twee Basta-afleveringen hebben ze de ogen geopend over de bedrieglijkheid van de belspelletjes. Vele kijkers wisten wel al dat ze best maar niet moesten meespelen met de belspelletjes. De kans op winst was miniem, het verlies was zeker, een verslaving mogelijk. Sommige politici hadden ook wel door dat met deze vorm van televisie iets mis was, alleen slaagden ze er niet in er ook maar iets aan te doen. Uiteindelijk was de Basta-uitzending de druppel en werd de stekker uit de belspelletjes getrokken.
Deze problematiek loopt zowat gelijk met de regeringsvorming. De burger heeft al lang door dat het helemaal niets wordt. Ook voor de politici is het langzaamaan duidelijk dat er een geen oplossing in zicht is.  Moeten we wachten tot Jonas, Lieven, Koen en Jelle er zich weer mee gaan moeien vooraleer de stekker er definitief wordt uitgetrokken ?

Geen opmerkingen:

Een reactie posten